ارائه روشی برای محاسبه صفر ارتفاعی در شبکه ارتفاعی بر مبنای مدل سازی محلی میدان گرانی با استفاده از تابع های پایة شعاعی، بررسی موردی: تعیین صفر ارتفاعی شبکه ترازیابی درجه یک ایران
نویسندگان
چکیده
مبنای سامانه های ارتفاعی محلی و منطقه ای، سطح متوسط دریا در کشندنماهای مرجع است. با توجه به انطباق نداشتن سطح متوسط دریا و ژئوئید، و همچنین لزوم یکسان سازی شبکه های ارتفاعی، در این مقاله روشی برای محاسبۀ صفر ارتفاعی، براساس مدل سازی میدان گرانی با استفاده از مشاهدات گرانش و ارتفاع سنجی ماهواره ای عرضه شده است. در این روش برای مدل سازی محلی میدان گرانی زمین ازتابع های پایة شعاعی استفاده و ارتفاع شبه ژئویید در پیمانة کشندی (تایدگیج) مبنا محاسبه می شود. این پیمانة کشندی در بندر عباس واقع شده است که در واقع با معلوم بودن ارتفاع شبه ژئویید در آن، صفر ارتفاعی شبکه ترازیابی ایران قابل محاسبه خواهد بود. از جمله مزیت های روش پیشنهادی می توان به استفاده از داده های ارتفاع سنجی ماهواره ای، حذف اثر جهانی میدان گرانی با استفاده از مدل ژئوپتانسیلegm2008 تا درجه و مرتبه 360 و استفاده از تابع های پایة شعاعی برای مدل سازی محلی نام برد. روش پیشنهادی برای تعیین موقعیت صفر ارتفاعی شبکه ترازیابی درجه 1 ایران نسبت به ژئویید به کار رفته است، براساس نتایج حاصل، صفر ارتفاعی شبکه ترازیابی درجه یک ایران 216/0 متر زیر ژئویید قرار دارد.
منابع مشابه
ارائه روشی برای محاسبه صفر ارتفاعی در شبکه ارتفاعی بر مبنای مدل‌سازی محلی میدان گرانی با استفاده از تابع‌های پایة شعاعی، بررسی موردی: تعیین صفر ارتفاعی شبکه ترازیابی درجه یک ایران
مبنای سامانه‌‌‌های ارتفاعی محلی و منطقه‌ای، سطح متوسط دریا در کشندنماهای مرجع است. با توجه به انطباق نداشتن سطح متوسط دریا و ژئوئید، و همچنین لزوم یکسان‌سازی شبکه‌های ارتفاعی، در این مقاله روشی برای محاسبۀ صفر ارتفاعی، براساس مدل‌سازی میدان گرانی با استفاده از مشاهدات گرانش و ارتفاع‌سنجی ماهواره‌ای عرضه شده است. در این روش برای مدل‌سازی محلی میدان گرانی زمین ازتابع‌های پایة شعاعی استفاده و ارتف...
متن کاملتعیین صفر ارتفاعی در شبکه ترازیابی ایران با استفاده از روش کولوکیشن کمترین مربعات: مطالعه موردی در منطقه فارس ساحلی
متن کامل
ارائه یک راهبرد برای تکرار ترازیابی دقیق در مقیاس محلی با هدف تعیین زمین‌ساخت و ژئودینامیک ارتفاعی در ایران
از آنجا که انجام مشاهدات ترازیابی دقیق به عنوان با ارزش‌ترین منبع اطلاعات در زمینه تغییرشکل ارتفاعی پوسته زمین فرایندی زمان‌بر و پرهزینه است، برای استفاده مؤثر از آن در بررسی ژئودینامیک ارتفاعی با دقت و به صورت کنجکاوانه برنامه‌ریزی صورت گیرد. به عبارت دیگر در طراحی و انجام مشاهدات باید ویژگی‌های تغییرشکل ارتفاعی در منطقه مورد مطالعه را مد نظر داشت، به‌ویژه اگر منطقه مورد مطالعه وسیع و تغییرشکل...
متن کاملتعیین یک شبه‌زمین‌وار دقیق با استفاده از یکتاسازی سطوح مبنای ارتفاعی با روش تکرار: بررسی موردی برای ایران
سطح مرجع قائم، سطحی است که برای اندازه‌گیری ارتفاع نقاط روی سطح زمین به‌کار می‌رود.یک سطح مرجع قائم را می‌‌توان با محاسبۀ عدد ژئوپتانسیل نقطۀ مشاهده (ایستگاه کشندسنج) با استفاده از ارتفاع بیضوی آن و مقدار گرانی مطلق تعیین کرد.در ایران مبنای سنجش ارتفاع، سطح آبهای آزاد فاو در دهانۀ اروندرود تعیین شده است. در این پژوهش ابتدا با استفاده از تعیین ژئوپتانسیل متوسط سطح دریا، سه سطح مبنای ارتفاعی در...
متن کاملتعیین الگوی تغییر شکل ارتفاعی سطح پوسته زمین در فلات ایران با استفاده از داده‌های شبکه GPS موردی ایران سراسری
در نوشتار حاضر تغییر شکل‌های ارتفاعی سطح پوسته زمین در فلات ایران با استفاده از روش تحلیلی آنالیز تغییر شکل بررسی می‌گردد. برای این منظور از مشاهدات GPS شبکه موردی موسوم به شبکه ایران سراسری استفاده شده است. این شبکه نخستین شبکه سراسری ژئودزی ماهواره‌ای کشور است که در سال‌های 1999، 2001 و 2005 میلادی به همت سازمان نقشه‌برداری کشور و در قالب همکاری علمی مشترک با دانشگاه مونتپلیر در فرانسه، اجرا ...
متن کاملپیشنهاد روشی جدید در آنالیز جابه جایی شبکه های ارتفاعی
بررسی پایداری نقاط مرجع، از موضوعات عمده و اساسی در آنالیز تغییر شکل محسوب می شود، چرا که ناپایداری این نقاط می تواند به نتایجی اشتباه ـ و در نتیجه تفسیری نادرست ـ از فرایند تغییرشکل منتهی گردد. در این مقاله، پایداری نقاط مرجع یک شبکه ارتفاعی با استفاده از روش های آنالیز جابه جایی همانندی و کمینه (مینیمم) سازی نرم 1l بردار جابه جایی بررسی می شود. مقایسه نتایج حاصل از این دو روش نشان می دهد که ر...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
فیزیک زمین و فضاناشر: موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران
ISSN 8647-1025
دوره 40
شماره 1 2014
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023